«… από συναισθήματα χαράς, γιατί βρίσκομαι σε μία χώρα, ιδιαίτερη αγαπητή στην Ελλάδα, και σε μένα προσωπικά, στην πολύ αγαπημένη και ξεχωριστή ήδη από τη δεκαετία του 1989 Βραζιλία, όταν ο μουσικός ρυθμός και χορός της αξέχαστης Lambada των Kaoma και της τραγουδίστριας Loalwa Braz είχαν κατακλύσει ολόκληρο τον κόσμο, ξεσηκώνοντας μικρούς και μεγάλους και δημιουργώντας νέους φίλους της Βραζιλίας…
… γνώρισα μία ημέρα έναν άνθρωπο, που ήταν τόσο φτωχός, μα τόσο φτωχός, που το μόνο που είχε ήταν χρήματα… Εάν εγώ είμαι εδώ, είναι γιατί στην Κοινότητά σας βρήκα τον πραγματικό πλούτο, που δεν αποτιμάται υλικοοικονομικά… Στο πρόσωπό σας είδα τον άνθρωπο, τον εθελοντισμό, την προσφορά, τον καθημερινό σας αγώνα και έργο, ώστε οι επόμενες γενεές να γαλουχούνται σωστά…
… αποχαιρετώντας το Ρίο ντε Τζανέιρο, μαζί και την πιο μεγάλη ελληνοβραζιλιανική ανταλλαγή πολιτισμών και συναισθημάτων που δημιουργήσαμε και ζήσαμε… Δεν ήταν σάμπα, δεν ήταν καρναβάλι, ήταν ένας χορός διαφορετικός, ήμαστε εμείς. Κι ήμουν εκεί… πρώτα ως Ελλάδα και μετά ως Ελένη, γι’ αυτό δεν ήμουν μόνη… Λευκοί και μελαμψοί, καλοκαίρι και χειμώνας, πράσινο και κίτρινο, γαλάζιο και λευκό, εκεχειρία και χαμόγελα, μπροστά από τις παραδοσιακές φαβέλες το άγαλμα του Λυτρωτή Χριστού αγνάντευε για ώρα την Ακρόπολη κι οι Καρυάτιδες προστάτευαν το λόφο Pao de Azucar… Ιπανέμα, Κοπακαμπάνα, Έμπονα και Ρόδος, Σαντορίνη, Ολυμπιακό Στάδιο και Μαρακανά, ενώσαμε τον κόσμο ολόκληρο…
Με τελικό προορισμό την Ελλάδα και την αιώνια φωτεινή, χειμωνιάτικη, μα ζεστή Αθήνα, η πιο δυνατή συγκίνηση της ασφαλούς και θριαμβευτικής επιστροφής κυρίεψε τη σκέψη, τα συναισθήματά μου…
Oi meu querido Brasil, sinto ja grande nostalgia pra voce… para meus amigos, minhas queridas criancas e todos- dancarinos, alunos, professores que deixei la, mas voltarei pra lhes encontrar e amar de novo… Muito obrigada por tudo…» (Γεια σου αγαπημένη μου Βραζιλία, αισθάνομαι ήδη μεγάλη νοσταλγία για σένα, για τους φίλους μου, τ’ αγαπημένα μου παιδιά και όλους, χορευτές, μαθητές, καθηγητές που άφησα εκεί, αλλά θα ξαναγυρίσω, για να τους βρω κι αγαπήσω απ’ την αρχή… Ευχαριστώ για όλα…)
(Αποσπάσματα από λόγους και το ημερολόγιο της Ελένης Μαντρατζή, Ρίο ντε Τζανέιρο, Βραζιλία, 2014)
«… όλοι εμείς, μαθητές και καθηγητές της Κοινότητας, δε θα ξεχάσουμε ποτέ το μέγεθος των γνώσεων, της ενέργειας και της αγάπης που μας μετέδωσε η Ελληνίδα Ελένη Μαντρατζή. Αυτό είναι που θα μείνει αιώνια σφραγισμένο στις ζωές μας…»
Bruna Carvalho, Ρίο ντε Τζανέιρο, Βραζιλία, 2014
«… ζήσαμε στιγμές απίστευτες, παίξαμε, χορέψαμε, σκηνοθετήσαμε, τραγουδήσαμε… κάθε λέξη, δίδαγμα, κίνηση και χορός της καθηγήτριας και χορεύτριας κ. Ελένης είχε ξεχωριστή σημασία για εμάς και για τις οικογένειές μας, μπήκε στα σπίτια μας, είμαστε ευγνώμονες για όλα όσα έκανε κι έδωσε εδώ… ήταν μία δεύτερη μαμά και αδερφή μου… μα πιο πολύ, δε θα ξεχάσουμε τα σπαγγάτα κι άλματά της στον αέρα… το χαμόγελό της, τις φωνές και τα γέλια όλων μας… είδαμε την Ελλάδα στη Βραζιλία…»
Tatiana Helen και Pamela Franco, Ρίο ντε Τζανέιρο, Βραζιλία, 2014
Μία ξεχωριστή ολόθερμη υποδοχή επεφύλαξαν στη Βαλκανική Αμφικτυονία, εκπροσωπούμενη από την πρόεδρό της, Δρα. Ελένη Γ. Μαντρατζή, δικηγόρο, τα τετρακόσια πενήντα παιδιά της Κοινότητας- Οργάνωσης Mundo Novo, με έδρα το Ρίο ντε Τζανέιρο και την περιοχή Τσατούμπα- Μεσκίτα της Βραζιλίας, υπό τη διοργάνωση της προέδρου κ. Bianca Carvalho, κοινωνικής λειτουργού, της αντιπροέδρου κ. Bruna Carvalho, συντονίστριας διεθνών εθελοντικών προγραμμάτων κι εκπαιδεύτριας φυσικής αγωγής, του συντονιστή- οδηγού κ. Flavio da Silva Morais, διοικητικού νοσοκομειακού υπαλλήλου, της κ. Loalwa Braz, τραγουδίστριας του μουσικού γκρουπ Κaoma (Lambada) και της κ. Τassia Camargo, ηθοποιού, στα πλαίσια της ανθρωπιστικής, εκπαιδευτικής και πολιτιστικής αποστολής που διοργάνωσε η Βαλκανική Αμφικτυονία, στο Ρίο ντε Τζανέιρο της Βραζιλίας, μεταξύ 25 Νοεμβρίου- 2 Δεκεμβρίου 2014.
Πρόβες, παιγχνίδια, διδασκαλία, διαλέξεις και παραστάσεις κλασικού, μοντέρνου, ισπανικού και ελληνικών παραδοσιακών χορών, δραστηριότητες εκπαίδευσης και πολιτισμού από σύσσωμους τους μαθητές κάθε ηλικίας της Οργάνωσης Mundo Novo, καθώς και της Ακαδημίας Χορού Priscila Ferraz, κυριάρχησαν στα πλαίσια της Ελληνικής Εβδομάδας, αποτελώντας το μέσο προσεγγίσεως των νέων, που με αυστηρό επαγγελματισμό για την όλη διοργάνωση έδωσαν τον καλύτερο τους εαυτό, σε κλίμα αδελφοποιήσεως κι απόλυτης χαράς κι ευγνωμοσύνης για τα δώρα- δωρεές και ελληνική παρουσία στον τόπο τους.
Οι εκδηλώσεις κορυφώθηκαν με την ελληνική παράσταση, στα πλαίσια της οποίας η Ελένη Μαντρατζή, ντυμένη με την παραδοσιακή στολή «Έμπονα» της Ρόδου παρουσίασε ελληνικούς παραδοσιακούς χορούς, τον πολιτισμό της Ελλάδος και την ελληνική Βαλκανική Αμφικτυονία, συνοδεία βραζιλιανικών χορευτικών ομάδων και χορογραφιών. Συγκινημένη η πρόεδρος της Οργάνωσης Mundo Novo κ. Bianca Carvalho εξέφρασε την απερίγραπτη χαρά εκατοντάδων μαθητών- χορευτών που γνώρισαν κι αγάπησαν διά της Ελένης Μαντρατζή την Ελλάδα, προσεγγίζοντας από διαφορετική σκοπιά τις τέχνες, τον πολιτισμό και την εκπαίδευση.
Στα πλαίσια της εν λόγω αποστολής, πραγματοποιήθηκε και το ιερό μυστήριο του γάμου μέλους της Οργάνωσης Mundo Novo, του κ. Joao Vitor Carvalho στην περιοχή Campo Grande του Ρίο ντε Τζανέιρο, όπου παρευρέθηκαν πολλά μέλη της Κοινότητας.