Με μεγάλη επιτυχία πραγματοποιήθηκε στο διάστημα μεταξύ 6 έως 14.8.2003, στο φημισμένο πανεπιστήμιο της Αγκυρας “Middle East Technical University”, Συνέδριο με θέμα ¨Το Κυπριακό Ζήτημα στα σχολικά βιβλία της Κύπρου, Ελλάδας και Τουρκίας¨, με τη συμμετοχή επιστημόνων των τομέων Νομικής, Πολιτικών Επιστημών και Διεθνών Σχέσεων των Πανεπιστημίων Δημοκριτείου, Καποδιστριακού και Παντείου, Βilgi, Βοσπόρου, Galatasaray, Κωνσταντινούπολης, Middle East Technical University και Μη Κυβερνητικών Οργανώσεων, όπως της Βαλκανικής Αμφικτυονίας, την οποία εκπροσώπησε η Πρόεδρός της Ελένη Γ. Μαντρατζή, με σημαντικό μέρος διοργάνωσης.
Στην επιτυχία του Συνεδρίου αυτού, που οικονομικά υποστηρίχθηκε από το Δήμο Αγκυρας συνέβαλε και η συμμετοχή των Ελληνοκυπρίων και Τουρκοκυπρίων, που ειλικρινά και απροκατάληπτα κατέθεσαν εμπειρίες ζωής και προσωπικών κακουχιών ενός κοινού τραγικού παρελθόντος, ενώ παράλληλα η συμβολή από κοινού όλων των πλευρών, Ελλήνων, Τούρκων και Κυπρίων ήταν πολύτιμη στην καταγραφή του τρόπου προβολής του Κυπριακού Ζητήματος ανά ιστορική περίοδο στα σχολικά βιβλία των χωρών τους, καθώς και στην παρουσίαση της μεθόδου συγγραφής σχολικών βιβλίων και διδασκαλίας αναφορικά με το καίριο αυτό ιστορικό θέμα.
Κοινό πάντως ήταν το πόρισμα και η επιθυμία να εξαλειφθούν οι αναφορές εκείνες που προβάλλουν πρότυπα εθνικιστικά υποτιμώντας τον άλλο λαό, πρότυπα ηρώων, των οποίων η επιτυχία μετράται αναλόγως του αρίθμου των θανάτων του αντιπάλου, και επίθετα με αρνητική και περιφρονητική σημασία, όπως οι λέξεις ¨βάρβαρος, εχθρός ή αιώνιο μίσος¨.
Επιτακτική επίσης πρόβαλε η ανάγκη να δοθεί έμφαση στην αντικειμενική και απλή καταγραφή γεγονότων στα βιβλία, στην προώθηση μιας εκπαίδευσης προσανατολισμένης στα πρότυπα της ίσης ειρηνικής κι ευρωπαικής αγωγής στα σχολεία Κύπρου, Ελλάδας και Τουρκίας, όπως επίσης και στην αναφορά των κοινών θεμάτων και ειρηνικών βιωμάτων του παρελθόντος, που κάλλιστα μπορούν ν’αποτελέσουν και σημείο αναφοράς για το μέλλον. Διότι, μόνο μεσώ αυτών μπορεί να γίνει αντιληπτή η σημασία της αισιόδοξης ενατένισης του μέλλοντος εκ μέρους κάθε μαθητή και δασκάλου χωριστά και διά μέσου όχι απλά των βιβλίων ιστορίας ή γεωγραφίας, αλλά και της διδασκαλίας καθ’εαυτήν και της προσωπικής επιρροής που ασκεί ο δάσκαλος στο μαθητή, όπως επίσης και της απήχησης των εθνικών εορτών, των παρελάσεων και άλλων πολιτιστικών εκδηλώσεων που πραγματοποιούνται στα σχολικά πλαίσια.