Με μεγάλη επιτυχία πραγματοποιήθηκε μεταξύ 20- 22 Απριλίου 2007 στη Σαλαμίνα το Πρώτο Διεθνές Συνέδριο Συγγραφέων, με θέμα «Οι δυσκολίες στη μετάφραση λογοτεχνικών κειμένων», υπό την υποστήριξη του Υπουργείου Πολιτισμού και του Δήμου της Σαλαμίνας, και υπό τη διοργάνωση του Λογοτεχνικού Οργανισμού «Καφενείο των Ιδεών», σε συνεργασία με τον Όμιλο UNESCO Πειραιώς και Νήσων Ελλάδος, όπως επίσης και με την Πολιτιστική Ένωση Ζαλώνη «Ξάστερον» και το Διεθνή Σύνδεσμο Κριτικής Λογοτεχνίας.
Πλήθος σημαντικών ανθρώπων των γραμμάτων, των τεχνών και των επιστημών από την Ελλάδα, τα Βαλκάνια και την Ευρώπη, με σπουδαία δράση στη λογοτεχνία, τη συγγραφή και την ποίηση, τίμησαν με την παρουσία τους και την αξιόλογη δραστηριότητά τους την εν λόγω Διεθνή αυτή Συνάντηση, αναπτύσσοντας ποικίλα θέματα γύρω από τις μεθόδους σωστής και αξιόπιστης συγγραφής, τη σημασία της έγκυρης, δίκαιης και αντικειμενικής κριτικής, αρκεί κάθε άρνηση και αμφισβήτηση στη λογοτεχνία να διατυπώνονται με μέτρο, τη σπουδαιότητα της ύπαρξης του έμφυτου στον άνθρωπο, αλλά και Έλληνα ειδικότερα, κριτικού νου και πνεύματος, τις δυσκολίες της μετάφρασης δοκιμίων και ποιημάτων από την ελληνική σε άλλες γλώσσες, όπως την αλβανική, την αγγλική και τη ρώσικη, τις προεκτάσεις της μετάφρασης από μία «νεκρή» σε ζωντανή γλώσσα, καθώς επίσης και την αδιαμφισβήτητη επιρροή της ελληνικής γλώσσας στις γλώσσες όλου του κόσμου, από την Ιαπωνία έως τη Χαβάη, όπως χαρακτηριστικά αναφέρθηκε, αλλά και τις ιστορικές επιδράσεις που κατά καιρούς δέχθηκε η ελληνική γλώσσα.
Ανάμεσα στους εισηγητές, η νεαρότερη σε ηλικία (27 ετών) ήταν η Ελένη Γ. Μαντρατζή, Δικηγόρος Αθηνών, Πρόεδρος της «Βαλκανικής Αμφικτυονίας- Συνδέσμου Νέων Βαλκανικών Χωρών», που δραστηριοποιείται παράλληλα με ποικίλα διεθνή θέματα για την ειρήνη και την προσέγγιση των λαών, η οποία ανέπτυξε το θέμα με τίτλο «Κοινή Γλώσσα. Απόδειξη Γεφύρωσης των Λαών», μιλώντας σε τέσσερις γλώσσες παράλληλα, ήτοι την ελληνική, την ισπανική, την τουρκική και την αγγλική, αποσπώντας πολύ καλές κι επαινετικές κριτικές.
«…Επέλεξα να μιλήσω για τη γλώσσα και διά της γλώσσας, ως του πρώτου και βασικού αυτού στοιχείου προσδιορισμού και συνάμα ενοποίησης των λαών και των πολιτισμών. Γι΄αυτό, θεώρησα τη γλώσσα ως «γέφυρα επικοινωνίας», εκεί όπου οι διαφορές και τα ποικίλα κωλύματα, πολιτικά, κοινωνικοοικονομικά και άλλα, άπτονται κυρίως διακρίσεων φυλετικών, πολιτικών, πολιτιστικών ή θρησκευτικών και δυσχεραίνουν την ουσιαστική επικοινωνία των λαών. Με αφετηρία, λοιπόν, τη διαπίστωση αυτή και μπροστά σε μία τέτοια τεράστια και χαώδη έκταση εμποδίων και διαφορών που διακρίνουν τους λαούς και καθιστούν την επικοινωνία τους ακόμη δυσκολότερη, προτίμησα να μη σταθώ στις πρώτες πρώτες δυσκολίες που δύναται ν’ ανακύψουν κατά την προσπάθεια επικοινωνίας, συμπεριλαμβανομένης και της μετάφρασης, αλλά αντίθετα να τις ξεπεράσω κατά το δυνατόν, αποδεικνύοντας έτσι πως, αν δούμε από κοντά τη γλώσσα του λαού, με τον οποίο γειτνιάζουμε είτε γεωγραφικά είτε πολιτισμικά, τότε μ’ έκπληξη θα μπορέσουμε να διαπιστώσουμε πόσο η ομοιότητα και το πλήθος των κοινών λέξεων και ιδιωματισμών μαρτυρούν την προσέγγισή μας, προδιαθέτοντάς μας να στοχαστούμε πέρα από “σύνορα γλωσσών και πολιτισμών”. Έτσι, θέλησα στις γλώσσες δύο εκ των λαών με τους οποίους συνορεύουμε γεωγραφικά και πολιτισμικά, ήτοι τον τουρκικό και ισπανικό και πλέον ισπανόφωνο αντίστοιχα, να συνοψίσω τη σπουδαιότητα της χρήσης της γλώσσας ως στοιχείου γεφύρωσης των λαών, μ’ένα πρωτότυπο τρόπο, εν προκειμένω μ’ ένα λόγο γραμμένο αφενός στην τουρκική, αφετέρου στην ισπανική με αμιγώς ελληνικές λέξεις και νόημα αμιγώς κοινό, μαζί κι ειρηνικό», είπε, καλώντας το κοινό να πορευτεί μαζί της εκεί όπου η δύναμη της γλώσσας μπορεί να μας οδηγήσει.
Στα πλαίσια δε του Διεθνούς αυτού Συνεδρίου έγινε μνεία στο διεθνώς βραβευθέν ντοκυμαντέρ για το Μέγα Αλέξανδρο του διακεκριμένου σκηνοθέτη Νικόλαου Σοφιανού, ενώ ακολούθησε και συζήτηση στρογγυλής τραπέζης αναφορικά με το πολιτιστικό έργο του Μεγάλου Αλεξάνδρου.
Αξιομνημόνευτη ήταν η σημαντική παρουσία του Συγγραφέα και Μεταφραστή αλβανικής καταγωγής Νίκου Ago, «παιδί θαύμα», όπως είχε χαρακτηριστεί σε ηλικία 15 ετών, με την ένταξή του ως του νεότερου λογοτέχνη στην Ένωση Αλβανών Λογοτεχνών, πολλώ δε μάλλον λάτρη της ελληνικής γλώσσας και του ελληνικού πολιτισμού, τον οποίο επάξια τιμά τα τελευταία 15 χρόνια όπου ζει και διαμένει μόνιμα πια στην Ελλάδα με την οικογένειά του. Ο κ. Νίκος Ago, κατά την παρουσίαση του βιβλίου του “Krijues Bashkekohore Greke”- “Σύγχρονοι Έλληνες Δημιουργοί”, αναφέρθηκε ξεχωριστά στο μεγαλείο της ελληνικής γλώσσας και στις δυσκολίες μετάφρασης από την αλβανική στην ελληνική γλώσσα και τούμπαλιν, τονίζοντας χαρακτηριστικά πως «εάν παρομοιάσουμε την ελληνική γλώσσα με μία τεράστια κιβωτό λέξεων και ιδιωματισμών, τότε μπροστά της η αλβανική μοιάζει μ’ ένα “σπιρτόκουτο”, που αδυνατεί να χωρέσει το μέγεθος αυτό της κιβωτού της ελληνικής γλώσσας.
Προσωπικότητες επίσης που ξεχώρισαν ήταν ο Συγγραφέας και Πρόεδρος του Συλλόγου «Καφέ των Ιδεών», καθώς και η σύζυγός του κι επίσης συγγραφέας κ. Λίλυ Νουράι- Κουμπάτη, ο κ. Dragan Dragojlovic, Πρόεδρος του Συνδέσμου Σέρβων Λογοτεχνών “Ivo Andric Foundation”, ο κ. Δημήτρης Λούκας, Πρόεδρος του Συνδέσμου “Association Hellenique des Journalistes et Ecrivains du Tourisme”, ο κ. Γιώργος Πετρόπουλος, η κ. Χριστοπούλου- Ζαλώνη και ο κ. Ζαλώνης, Πρόεδρος του Πολιτιστικού Συνδέσμου «Ζαλώνη- Ξάστερον», επίσης ο κ. Shele Argon, ο κ. Δημήτρης Κρανιώτης, ο κ. Κωνσταντίνος Βαλέτας, η κ. Ελένη Καρασσαβίδου, η κ. Μαρία Τσόλα, ο κ. Λεονίκος Καλαχώρας, ο κ. Ιωάννης Σάρρας, ο κ. Kaveh Afrashabi, ο κ. Ashok Chakravathy, καθώς και πολλοί άλλοι αξιόλογοι συγγραφείς και ποιητές που ανέπτυξαν με μεγάλο ζήλο το λογοτεχνικό τους έργο.