Το δυναμικό παρόν έδωσε η Βαλκανική Αμφικτυονία, εκπροσωπούμενη από την Πρόεδρό της Ελένη Μαντρατζή, στη Διεθνή Διάσκεψη για την Ειρήνη, που πραγματοποιήθηκε στη Βαρκελώνη της Ισπανίας, στις 26 Ιουνίου 2004, με θέμα «Μέσα σ’ ένα κόσμο δίχως βία» – «Η ειρηνική εκπαίδευση στην Ελλάδα και την Τουρκία». Η εν λόγω Διάσκεψη πραγματοποιήθηκε στα πλαίσια του διεθνούς “Forum 2004” της Βαρκελώνης, υπό τη διοργάνωση του Διεθνούς Γραφείου Ειρήνης (Ιnternational Peace Bureau).
Κατά τη διάρκειά της έλαβε χώρα προβολή των ελληνικών θέσεων σε αντιπαράθεση (debate) με εκπρόσωπο της Τουρκίας, καθηγήτρια Πανεπιστημίου, προβολή των στοιχείων των ελληνικού πολιτισμού σε εκπροσώπους διεθνών οργανισμών Ισπανίας, Ιταλίας, Πακιστάν και άλλων χωρών, παράθεση των θέσεων των Ελλήνων φοιτητών για τις ελληνοτουρκικές σχέσεις διά της παρουσίασης του ελληνοτουρκικού βιβλίου “Commemorative Book- Sample of Greek and Turkish Friendship and Cooperation” και σχετικού ηλεκτρονικού υλικού- dvd ελληνοτουρκικών δραστηριοτήτων, όπως επίσης και διανομή εντύπου τουριστικού υλικού προβολής της Ελλάδας, χορηγία του Υπουργείου Τουριστικής Ανάπτυξης της Ελλάδας. Τέλος, ακολούθησε διαβίβαση χαιρετισμών ελληνικών φορέων, όπως Πρεσβειών της Ελλάδας, του Δικηγορικού Συλλόγου Αθηνών, τοπικών φορεών και οργανώσεων, διά των οποίων αναδείχθηκε η ελληνική παρουσία και συμμετοχή στο εξωτερικό σε ευρύτερο συλλογικό επίπεδο.
Κυρίαρχα θέματα στα οποία έδωσε έμφαση η Ελένη Μαντρατζή, κατά την ανάπτυξη της ομιλίας της «Μέσα σ’ έναν κόσμο δίχως βία», ήταν η μόνιμη αξία της παγκόσμιας ειρήνης, όταν αυτή στηρίζεται στο σεβασμό προς τον άνθρωπο, στα ανθρώπινα δικαιώματα και ακολούθως, στις εθνικές μειονότητες και θρησκευτικές ομάδες, που καταρχήν κατοχυρώνονται στις συνειδήσεις των ανθρώπων και στα νομικά κείμενα που οι ίδιοι θέσπισαν, η σημασία των καλά πληροφορημένων και φωτισμένων ηγετών, όταν τα εχέγγυα του χαρακτήρα τους λειτουργούν συνάμα ως εγγύηση για τη διεθνή εμπιστοσύνη και την αλληλεγγύη μεταξύ των εθνών, η ανάγκη συνασπισμού τους, όταν αυτός οδηγεί στην ειρηνική συμμαχία και την εφαρμογή αφενός συμφωνιών αφοπλισμού αφετέρου συμφωνιών για το σεβασμό των δικαιωμάτων των πολιτών, η ιδιαίτερη σημασία των αμοιβαίων σχέσεων με τις αναπτυσσόμενες χώρες, όπου και είναι συγκεντρωμένο το μισό της ανθρωπότητας, η πραγματικότητα της απειλής των κινδύνων της ανέλεγκτης τρομοκρατίας, της θερμοπυρηνικής καταστροφής, της οικολογικής καταστροφής, της πείνας και της αποβολής κάθε ανθρωπιστικού στοιχείου, όπως επίσης και η ανάγκη αξιοποίησης για το παγκόσμιο καλό της επιστημονικής και τεχνολογικής προόδου, των μεγαλύτερων οργανισμών- κυβερνητικών και μη κυβερνητικών οργανώσεων, για την ενότητα όλου του κόσμου με σκοπό τη διακήρυξη της ειρήνης, αλλά και της ιδιωτικής πρωτοβουλίας, όταν αυτή βασίζεται στη φρονιμάδα, την έμπρακτη σε λόγο και έργο απαλλαγή από αυταπάτες και προκαταλήψεις, την προθυμία για εργασία και λογικούς αυτοπεριορισμούς και την έμπρακτη καλοσύνη σε πανανθρώπινη κλίμακα.